The "Three-Windowed Play" exhibition, which allows viewers to navigate through a painting, consists of an installation designed by Güneş Terkol and Sevil Tunaboylu for Noks' space. The two women question where they stand in the act of "running away": "Is running away a defeat? Salvation? Is it possible to run away from running away?" This two-person play, which is evolved into a journey that is yet unknown ─fortunately unknown─ by traveling for miles, listening to the voice of the streets and witnessed memories, can be seen between January 27th and February 25th.

Three-Windowed Play
it is just an attempt of escape.
 

First Window
 

Two women are in a cemetery in Büyükada. They have papers and pencils in their hands. Their mysterious behavior is conspicuous. They look around like guests. To the sky, the ground, right and left. They are proceeding cautiously in the graveyard. They walk as if playing hopscotch, so they do not step on those who sleep meters below. One of them shows a cypress tree to the other by pointing up.

Second Window

Women sit at a large white table in a dimly lit room with yellow walls. There are some scribbles. Previously taken notes. On their faces, a sneaky mischief of attempting a mysterious act and seriousness are read. One of the women squint her eyes as she puts her index finger gently on her lips. She is reminded of a book she had read before. Four words are filtered from her lips 'door-less in the mouth'.

Third Window

A steel-cold winter day ends. The ghosts of Haydarpaşa Station are lingering around. As the sounds of laughter coming from the pub shake the empty wagons, suddenly a whistle is heard. Women are startled by this familiar sound that had not been heard for centuries. One leans towards the other's ear, as she points to the train entering the station with her index finger, whispering these two words: "Divine Synchrony". The humming of the forest is spreading through Haydarpaşa. Slowly. Building up. Rails, roads, paths and voices on the other end of the phone appear in an image among others flying away from the women's mind.

Güneş Terkol (1981 Ankara)

After graduating from Mimar Sinan University Faculty of Fine Arts, Department of Painting in 2004, she completed her master degree at Yıldız Technical University, Faculty of Art and Design in 2008. In her works, the artist sheds light on communication between sexual identities through fabric, sewing, sound, and patterns. The artist believes that collective production, collaborative work and coming together for a common purpose are very important. Since 2005, the artist has been producing works with Ha Za Vu Zu art collective, which reflects her individual works, and also continues her performances with her new group GuGuOu. Among the current solo exhibitions are "Evim Kalbimdir" (My Home is My Heart) Krank Art Gallery, Istanbul (2017); "Spirit Pavilion" Galeri Nev, Ankara (2017); and "Holographic Recording" NON Gallery Istanbul (2014). Current group shows include "Aylaklar" (Roamers), French Cultural Center, Istanbul (2017); ArtNight, London (2017); 32nd Sao Paulo Biennial, Interceza Vivai (2016); “Passion, Joy, Fury” MAXXI, National Museum of XXI Century Arts Rome (2016); 10th Gwangju Biennial, South Korea (2014); 2013 “Better Homes” Sculpture Center, New York; (2013) Whitechapel Gallery, London (together with Ha Za Vu Zu); “Signs Taken in Wonder” MAK Vienne (2012); “Dream and Reality” Istanbul Modern Museum, Istanbul (2011). Participated artist residencies include; 2016 Cite Des Art, Paris; 2013 ISCP, New York; 2011 OrganHaus, Chongqing; 2010 Gasworks, London.

Sevil Tunaboylu (1982 İstanbul)

The artist completed her undergraduate degree at Mimar Sinan University Faculty of Fine Arts, Department of Painting. Her first solo show entitled "Ufukta Kaybolana Kadar İzledim" (I watched Until It Disappeared on the Horizon) took place at Sanatorium in 2012. This was followed in 2015 by a second solo exhibition "Aklımda" (On My Mind), which also took place at the same gallery. In addition, some of the participated group shows include “Benimle Kal” (Stay With Me), Apartment Project, Berlin (2014); “Mesafe ve Temas” (Distance and Contact), Baksı Museum, Bayburt (2012); the 3rd International Çanakkale Biennial with its conceptual title "Fictions and Dissentions" (2012) and “Ateşin Düştüğü Yer” (Where the Fire Burns) DEPO (2011). The artist continues to work in Istanbul.  The work that Sevil Tunaboylu has produced especially in the last five years is the result of getting out of her personal center and waking up to a more general (social) problem. Often she concentrates on the characters she draws from a photo or a memory she does not want to forget; perhaps drawing silhouettes out of a suppressed multicolored world, rewriting the story, and setting a fairytale-like world where people and things are real, constantly reminiscent of her identity and existence.

TURKISH:

İzleyicilerin bir resmin içinde gezinmelerine imkân sağlayan “Üç Pencerelik Oyun” sergisi, Güneş Terkol ve Sevil Tunaboylu’nun Noks’un mekânına özgü tasarladıkları bir yerleştirmeden oluşuyor. İki kadın ‘kaçmak’ ediminin neresinde durduklarını sorguluyorlar: “Kaçmak bir yenilgi midir? Kurtuluş mudur? Kaçmaktan kaçmak mümkün olabilir mi?” Tanıklık edilen anların, sokakların sesine kulak vererek, kilometrelerce yol katederek  cevabın henüz bilinmediği, neyse ki hiç bilinmeyeceği bir yolculuğa evrilen iki kişilik bu oyun 27 Ocak – 25 Şubat tarihleri arasında görülebilir.

Pazartesi ve Salı günleri hariç her gün 14:00 – 19:00

Üç Pencerelik Oyun
bir kaçış teşebbüsünden ibaret.

Birinci Pencere

Büyükada'da bir mezarlıkta iki kadın. Ellerinde kâğıtlar ve kurşun kalemleri var. Gizemli hâl ve hareketleri göze çarpıyor. Bir misafir gibi etraflarına bakınıyorlar. Göğe, yere, sağa, sola. Temkinli adımlarla mezarlıkta ilerliyorlar. Metrelerce aşağıda uyuyanların üzerlerine basmamak için, sek sek oynar gibi yürüyorlar. Biri ötekine işaret parmağını havaya kaldırarak bir servi ağacı gösteriyor.

İkinci Pencere

Kadınlar, sarı duvarları olan loş bir ışıkla aydınlatılmış bir odada, beyaz büyük bir masa başında oturuyorlar. Bazı karalamalar var. Önceden alınmış notlar. Yüzlerinden gizli bir işe kalkışmanın sinsi hınzırlığı ve ciddiyeti okunuyor. Birinin gözleri kısılıyor işaret parmağını yavaşça dudağına doğru getirirken. Okuduğu bir kitap geliyor aklına. Dudaklarından süzülen üç kelime 'ağzında kapısı olmayan'.

Üçüncü Pencere

Demirden soğuk bir kış günü bitiyor. Haydarpaşa Garı'nın hayaletleri bekleşiyorlar. Birahaneden gelen kahkaha sesleri boş vagonları titretirken, ansızın bir düdük sesi işitiliyor. Yüzyıllardır duyulmayan bu tanıdık sesle irkiliyor kadınlar. Biri diğerinin kulağına eğiliyor, işaret parmağıyla gara girmekte olan treni göstererek, şu iki kelimeyi fısıldıyor: "İlâhi senkron". Haydarpaşa'ya ormanın uğultusu yayılıyor. Yavaş yavaş. Çoğalarak. Raylar, yollar, patikalar ve telefonun öteki ucundaki sesler, kadınların aklından uçup gidenler arasında bir resmin içinde beliriyorlar.

Güneş Terkol (1981 Ankara)

2004 yılında Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümünden mezun olmasının ardından 2008 yılında Yıldız Teknik Universitesi Sanat Tasarım’da master programından mezun olmuştur. Sanatçı, işlerinde kumaş, dikiş, ses ve desen üzerinden cinsel kimlikler arası iletişime ışık tutuyor. Kollektif üretimin, ortaklaşa çalışmaların ve ortak bir amaçla bir araya gelişlerin de çok önemli olduğuna inanan sanatçı 2005 yılından beri bireysel çalışmalarının yansıra Ha Za Vu Zu  sanat kolektifi ile de üretimler yapıyor ve ayrıca  yeni grubu GuGuOu ile performanslarına devam ediyor. Güncel solo sergileri arasında, "Evim Kalbimdir" Krank Sanat Galeri, Istanbul (2017), "Ruh Ambarı" Galeri Nev, Ankara (2017), ve “Holographic Recording” NON Gallery Istanbul (2014) Güncel karma sergileri ise, "Aylaklar", Fransız Kültür, Istanbul (2017), ArtNight, Londra (2017), 32. Sao Paulo Bienali, Interceza Vivai (2016), “Passion, Joy, Fury” MAXXI, National Museum of XXI Century Arts Roma (2016), 10. Gwangju Bienali Güney Kore (2014) , 2013 “Better Homes” Sculpture Center New York, (2013) Whitechapel Gallery Londra (Ha Za Vu Zu ile beraber), “Signs Taken in Wonder” MAK Viyana (2012), “Dream and Reality” Istanbul Modern Istanbul (2011)  Katıldığı sanatçı programları; Sanatçı Programları; 2016 Cite Des Art, Paris, 2013 ISCP, New York, 2011 OrganHaus, Chongqing, 2010 Gasworks, London

Sevil Tunaboylu (1982 İstanbul )

Lisans eğitimini Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Resim Bölümü’nde tamamladı. İlk kişisel sergisi "Ufukta Kaybolana Kadar İzledim" ismiyle 2012 yılında Sanatorium’da gerçekleşti. Bunu, 2015 yılında gene aynı galeride gerçekleşen "Aklımda" isimli kişisel sergisi takip etti. Ayrıca 2003 yılından bu yana "Benimle Kal", Apartman Projesi Berlin (2014), "Mesafe ve Temas", Baksı Müzesi Bayburt (2012), "Kurgular ve Karşı Duruşlar" isimli kavramsal başlığıyla 3. Uluslararası Çanakkale Bienali (2012) ve  "Ateşin Düştüğü Yer" DEPO (2011) gibi çeşitli karma sergilere katılmıştır. Sanatçı İstanbul’da çalışmalarını sürdürmektedir. Sevil Tunaboylu'nun özellikle son beş yılda ürettiği işleri, kişisel bir merkezden çıkıp daha genel (toplumsal) bir soruna uyanma halinin sonucudur. Sıklıkla, karşılaştığı bir fotoğraftan veya unutmak istemediği bir anıdan çıkardığı karakterler üzerine yoğunlaşan sanatçı bu karakterlerle belki de baskılanmış çok renkli bir dünyanın içinden siluetler çıkarır, hikayeyi tekrar yazarak, kimliğini, varoluşunu kendine durmaksızın hatırlatarak kişilerin ve şeylerin gerçek olduğu masalsı bir dünya kurar.